Alle blogjes

Kraken als vorm van betrokkenheid.

We worden een echte stad, lijkt het. Het fenomeen kraken doet zich nu voor de tweede maal binnen redelijk afzienbare tijd voor. Een vorige poging, in een voormalige doe-het-zelf-winkel, werd afgerond door een knokploegje van extreme origine. Deze keer is er in het centrum een pand gekraakt dat twee jaar leeg staat, zo begrijp ik uit de berichtgevingen. Politie en brandweer zijn langs geweest. Het lijkt een beschaafde kraak te zijn.

De krakers zijn jongeren die iets willen wat we eigenlijk allemaal wel willen (of dat in ieder geval zeggen) en dat is een creatieve broedplaats voor de alternatieve scène. Wat dat precies in moet houden? Generatiekloofje, denk ik.Een poging van de eigenaar om de krakers er uit te bluffen is mislukt. Hij moet nu accepteren dat z’n pand officieel gekraakt is.

Wat je verder van kraken vindt is puntje twee, maar ik kan deze vorm van betrokkenheid ergens wel waarderen. Want de krakers wonen in Almere, willen dat blijkbaar blijven doen en merken op  dat het aan iets ontbreekt, dan wel dat er niet voldoende van is. En dat terwijl er fysiek wel ruimte is. Ze zijn bereid lijf en leden in te zetten om dit doel te bereiken en hebben zich juridisch goed voorbereid. En houden het pand tot nu toe heel.

Dat is een andere sfeer als die uit het verleden waar zo mee wordt koketteerd. Ongeveer iedereen tussen de babyboomgeneratie en mijn generatie heeft tegen tanks gestreden in de Vondelstraat of bezette De Grote Keizer of hoe dat pand ook heette. En natuurlijk kende je Hans Kok. Een kraakpand had in die tijd na een uitzetting als je geluk had nog vier muren en de rest was gesloopt. Dat waren nog eens tijden. Of denken we er twee, drie keer modaal later anders over...

Afijn, even terug waar het om gaat. Deze jongeren missen iets in onze stad. In onze drift om alles (zo) goed (mogelijk) te organiseren voor onze jeugd zijn we denk ik weer een professionaliseringsslag doorgeschoten en de basis uit het oog verloren. Even grofweg:  Musinq (popmuziekzaal) werd Nox (discotheque, let even op de spelling) Totum (verzamelplaats voor creatieve jeugd) werd De Meester (popzaal) . En de Voetnoot is nog niet klaar als broedplaats. Hierdoor werd het voor het publiek wellicht interessanter, maar voor beginnende bandjes en anderszins broedenden verdween een uitlaadklep. En investeerders doen tijden niks met een pand in hartje centrum.

Krakers willen nu in dat pand hun broedplaats en daar is geen speld tussen te krijgen. Krakers lijken zo zich meer bij de stad betrokken te voelen dan de investeerders. De vraag voor de dames en heren aan deze kant van de generatiekloof  is nu of we moeten zoeken naar een oplossing. Of dat kraken de oplossing is.