De Almere Principes zelf niet zo duurzaam
Nou, dat waren ze dan, de Almere Principes.
Ondertussen doet Duivesteijn wel zaken die mij zeer bevallen. Zo wordt de ontwikkelaar van de kustzone in Poort er eentje die zich voor langere termijn moet binden aan dat project . Niet even ontwikkelen en met de winst de stad uit hollen. En komt er een kenniscentrum voor Particulier Opdrachtgeverschap. Hij houdt zich natuurlijk wel aan de principes, maar wat gebeurt er als Duivesteijn ook fysiek weer in Den Haag woont?
Afspraken maken over de groei van de stad moet je met zoveel mogelijk partijen proberen te maken. Ze moeten namelijk de volgende verkiezingen overleven, ongeacht wie dan de grootste partij is of wie de coalitie vormen. En het afspreken van principes in een stad met 9 fracties in de gemeenteraad is ook al niet gemakkelijk. En dus moet er water bij de wijn. Maar met deze vaagheid kan elke partij iedere kant op en dan kan je die afspraken net zo goed niet maken.
Nu zijn de principes niets meer dan een lijstje waaraan de wethouder refereert als hij bezig is met onze stad. Een collegestuk. Niet iets van de stad. En dan mag de raad misschien nog bedenken of dit de principes zijn. Maar de formulering is zo vaag dat ik mij niet eens meer afvraag of je wel wilt instemmen. Ik stel voor om dat voor de zekerheid maar niet te doen. Hoeven we ook niet iedere keer met ieder duurzaam plannetje in te stemmen. De Almere Principes, ik steek er geen (duurzame) energie meer in.
De bespreking van de Almere Principes, afgelopen donderdag op de Politieke Markt, is niets meer gebleken dan het spelen met woordjes, zeuren over kaders en begrippen. Geen enkel moment de intentie gehoord dat we het aan durven pittige afspraken te maken. Het filosofisch werkje is er nu. Iedere stad zou dit kunnen ondertekenen. Inhoudelijk heeft het hetzelfde opendeurengehalte als het economisch actieplan van wethouder Martine Visser of een broedsel van de vrienden van Almere Citymarketing.
Nu zijn de principes niets meer dan een lijstje waaraan de wethouder refereert als hij bezig is met onze stad. Een collegestuk. Niet iets van de stad. En dan mag de raad misschien nog bedenken of dit de principes zijn. Maar de formulering is zo vaag dat ik mij niet eens meer afvraag of je wel wilt instemmen. Ik stel voor om dat voor de zekerheid maar niet te doen. Hoeven we ook niet iedere keer met ieder duurzaam plannetje in te stemmen.