Alle blogjes

Toverlamp

Soms kom ik dingen tegen die ik niet begrijp. Een maandje of wat terug ging mijn wekker kuren vertonen. Een paar keer kan je die smoes gebruiken op je werk maar op een gegeven moment moet er wat gebeuren.  De wekker had ik jaren geleden gekocht. Ik woonde nog in Hilversum, dus het is zeker 13 jaar geleden. Ik haalde 'm bij de Kwantum voor uit mijn hoofd 4,95 gulden en had er geen lange levensverwachting bij.

 


Onterecht blijkt nu. De wekker heeft mij jarenlang keurig wakker gemaakt. Nou, wakker geschreeuwd eigenlijk, want wat maakte dat ding een teringherrie. Het was het geluid van een groep net uit de lucht geschoten ganzen. Echt lekker wakker worden was er dus niet bij. Bovendien heeft mijn vrouw ook een soortgelijke wekker met het geluid van onverdoofd gecastreerde biggen. Als we rond dezelfde tijd opstonden had ik altijd het idee dat de dierenbescherming ieder moment bij ons voor de deur kon staan. "Dat moet anders!", zei ik tegen mijn vrouw,. "en het mag wat kosten", dacht ik er bij.

Na een speurtocht over internet stuitte ik op de "Wake Up Light" van Philips. Wakker worden met licht en het geluid van vogeltjes of lieve bliepjes. Daar had ik nog nooit van gehoord. Er was nog wat tijd vlak voor de fractievergadering en dus wipte ik nog even snel de Mediamarkt in. Een halfuurtje later liet ik trots mijn nieuwe aankoop aan de fractie zien. "Zet 'm even aan", zei Jannie. "Geen idee hoe die werkt", probeerde ik, maar even later stond de lamp in de hoek van de fractiekamer. Als door een wonder ging de lamp aan en uit en werden we af en toe blijverrast door tsjilpende vogeltjes. "Hier ga ik nooit wakker van worden", dacht ik, en had een beetje spijt van de toch wat impulsieve aanschaf.

We zijn nu even verder en de wekker verbaast mij nog iedere dag. Ik wordt wakker en nog lekker ook! De vogeltjes als wekgeluid gebruik ik niet, maar wel de lieve pulsjes. Maar vaak is dat niet eens nodig. Een kwartier voordat de wekker geluid maakt gaat de lamp langzaam aan en vaak nog voor het eerste bliepje word ik wakker. Ik snap er niets van, maar het werkt. En dan hoor je mij niet klagen. Sterker nog: mijn ochtendhumeur begint zelfs minder te worden. Ik sta nog niet zingend op, maar sluit niet uit dat die over een tijdje gaat gebeuren. Geweldig!

Nadeeltje: mijn vrouw maakt nog steeds gebruik van die gillende gans. De lamp neemt ze niet waar en de liefelijke bliepje resulteren in niets. Als we nu gelijktijdig op moeten staan zet ik mijn wekker eerder, zodat ik dat gegil van die arme biggetjes niet hoef mee te maken. Ik ga dan alvast koffie zetten en doe extra opgewekt als mijn vrouw de kamer insloft. "Ochtendhumeurtje, lieverd?, informeer ik dan. "Klotewekker", moppert ze dan terug.