All you need is a laptopkussentje
Hè, hè, de kerstdagen zitten er op. Nu nog even oud en nieuw en dan kunnen we weer “gewoon verder”. Verder zonder Goede Voornemens, uiteraard. Met kerst heb ik uitgebreid gekookt voor de familie en verder rustig aan. Heerlijk op de bank gehangen met de honden en voor mij ongebruikelijke televisie gekeken. Van André Rieu tot André van Duin en gisteren verkoos ik De Toppers boven Van Vleuten & Van Muiswinkel. Ik had het na een pittig politiek jaartje even helemaal gehad met diepgang en was toe aan hapklare brokken, blijkbaar.Had ik al verteld dat ik ook nog All You Need Is Love heb gekeken?
Ondertussen is het al weer een poosje terug dat ik een artikeltje schreef op dit medium. Druk, druk, druk met van alles en niets. Ik heb in ons nieuwe huis nog steeds geen rustige werkplek. De ruimte is er wel maar het is nog een rommeltje. Troepjes en zaken van belang lijken redelijk gesorteerd, maar dat is maar schijn. Sommige dingen kan ik niet eens vinden en andere spullen staan nog niet helemaal logisch. Her en der liggen politieke leeswaardigheden verspreid. Lastig, maar nog te doen.
Het grootste probleem is toch wel de computer. In het vorige huis was die in de keuken ingebouwd. Zo was mijn keuken kantoor en andersom. En kon ik tussendoor veel computerwerk verzetten en een artikeltje schrijven. Nu staat de pc boven en heb ik beneden een laptop, die op een ladekast van 130 hoog staat, zodat je staand werk moet verrichten. Goed te doen als je even de e-mail en dergelijke wilt checken of voor licht internet serven. Maar als je even wat uitgebreid wilt typen lukt dat niet echt. Dus even tussendoor een hersenspinsel verwerken was lastig.
De kerstman moet de problemen met de werkplek ook zijn opgevallen want ik heb een pc kussentje gekregen. Dat is een werkblad met leestlampje en bekerhouder op een kussentje. Daarop plaats je een laptop. Het geheel zet je op schoot neer en computeren maar... Op deze manier moet ik het in het nieuwe jaar weer uren vol kunnen houden, lijkt me. De artikeltjes hier en de moties zullen weer in hoog tempo mijn hersenpan kunnen verlaten. Heb ik toch een goed voornemen…